سوره ص

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

ص وَالْقُرْآنِ ذِي الذِّكْر1ِ

صاد سوگند به قرآن شریف صاحب اندرز1

بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَشِقَاق2ٍ

، که کافران همچنان در سرکشی و خلافند2

كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ فَنَادَوْا وَلَاتَ حِينَ مَنَاص3ٍ

چه بسا مردمی را که پیش از آنها به هلاکت رسانیدیم آنان فریاد بر می آوردند ولی گریزگاهی نبود3

وَعَجِبُوا أَن جَاءهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا سَاحِرٌ كَذَّاب4ٌ

در شگفت شدند از اینکه بیم دهنده ای از میان خودشان برخاست و کافران گفتند: این جادوگری دروغگوست4

أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَهًا وَاحِدًا إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ عُجَاب5ٌ

آیا همه خدایان را یک خدا گردانیده است ? و این چیزی شگفت است5

وَانطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَى آلِهَتِكُمْ إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ يُرَاد6ُ

مهترانشان به راه افتادند و گفتند: بروید و بر پرستش خدایان خویش، پایداری ورزید که این است چیزی که از شما خواسته شده6

مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَذَا إِلَّا اخْتِلَاق7ٌ

ما در این آخرین آیین ، چنین سخنی نشنیده ایم و این جز دروغ هیچ نیست7

أَأُنزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِّن ذِكْرِي بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَاب8ِ

آیا از میان همه ما وحی بر او نازل شده است ? بلکه آنها از وحی من در تردیدند، و هنوز عذاب مرا نچشیده اند8

أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّاب9ِ

یا آنکه خزاین رحمت پروردگار پیروزمند بخشنده ات در نزد آنهاست ?9

أَمْ لَهُم مُّلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَاب10ِ

یا فرمانروایی آسمانها و زمین و هر چه میان آن دوست ، از آن آنهاست ?پس با نردبامهایی خود را به آسمان کشند10

جُندٌ مَّا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِّنَ الْأَحْزَاب11ِ

آنجا لشکری است ناچیز از چند گروه شکست خورده به هزیمت رفته11

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَاد12ِ

پیش از، آنها قوم نوح و عاد و فرعون ، که مردم را به چهار میخ می کشید ،پیامبران را تکذیب می کردند12

وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الأَيْكَةِ أُوْلَئِكَ الْأَحْزَاب13ُ

و نیز قوم ثمود و قوم لوط و مردم ایکه از آن جماعتها بودند13

إِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَاب14ِ

از اینان کس نبود مگر آنکه پیامبران را تکذیب کرد، و عقوبت من واجب آمد14

وَمَا يَنظُرُ هَؤُلَاء إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً مَّا لَهَا مِن فَوَاق15ٍ

اینان نیز جز بانگی سهمناک انتظاری ندارند، چنان که آدمی را دیگر بازگشت نباشد15

وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَاب16ِ

و گفتند: ای پروردگار ما، نامه اعمال ما را پیش از فرا رسیدن روز حساب به دست ما بده16

اصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّاب17ٌ

بر هر چه می گویند صبر کن و از داود قدرتمند، که همواره به درگاه، ماتوبه می کرد، یادآور17

إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِشْرَاق18ِ

ما کوهها را رام کردیم و کوهها هر شامگاه و بامدادان با او تسبیح می کردند18

وَالطَّيْرَ مَحْشُورَةً كُلٌّ لَّهُ أَوَّاب19ٌ

و پرندگان بر او گرد می آمدند، همه فرمانبر او بودند19

وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَاب20ِ

فرمانرواییش را استواری بخشیدیم و او را حکمت و فصاحت در سخن عطا کردیم20

وَهَلْ أَتَاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَاب21َ

آیا خبر آن مدعیان را شنیده ای آنگاه که از دیوار قصر بالا رفتند ?21

إِذْ دَخَلُوا عَلَى دَاوُودَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قَالُوا لَا تَخَفْ خَصْمَانِ بَغَى بَعْضُنَا عَلَى بَعْضٍ فَاحْكُم بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَلَا تُشْطِطْ وَاهْدِنَا إِلَى سَوَاء الصِّرَاط22ِ

بر داود داخل شدند داود از آنها ترسید گفتند: مترس ، ما دو مدعی، هستیم که یکی بر دیگری ستم کرده است میان ما به حق داوری کن و پای از عدالت بیرون منه و ما را به راه راست هدایت کن22

إِنَّ هَذَا أَخِي لَهُ تِسْعٌ وَتِسْعُونَ نَعْجَةً وَلِيَ نَعْجَةٌ وَاحِدَةٌ فَقَالَ أَكْفِلْنِيهَا وَعَزَّنِي فِي الْخِطَاب23ِ

این برادر من است او را نود و نه میش است و مرا یک میش می گوید: آن را هم به من واگذار، و در دعوی بر من غلبه یافته است23

قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَى نِعَاجِهِ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنْ الْخُلَطَاء لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِيلٌ مَّا هُمْ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاكِعًا وَأَنَابَ .24

داود گفت : او که میش تو را از تو می خواهد تا به میشهای خویش بیفزاید، بر تو ستم می کند و بسیاری از شریکان جز کسانی که ایمان آورده اند وکارهای شایسته کرده اند و اینان نیز اندک هستند بر یکدیگر ستم می کنند و داود دانست که او را آزموده ایم پس از پروردگارش آمرزش خواست وبه رکوع در افتاد و توبه کرد24

فَغَفَرْنَا لَهُ ذَلِكَ وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآب25ٍ

ما این خطایش را بخشیدیم او را به درگاه ما تقرب است و بازگشتی نیکو25

يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُم بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَاب26ِ

ای داود، ما تو را خلیفه روی زمین گردانیدیم در میان مردم به حق داوری کن و از پی هوای نفس مرو که تو را از راه خدا منحرف سازد آنان که از راه خدا منحرف شوند، بدان سبب که روز حساب را از یاد برده اند ، به عذابی شدید گرفتار می شوند26

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا بَاطِلًا ذَلِكَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النَّار27ِ

ما این آسمان و زمین و آنچه را که میان آنهاست به باطل نیافریده ایم، این گمان کسانی است که کافر شدند پس وای بر کافران از آتش27

أَمْ نَجْعَلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَالْمُفْسِدِينَ فِي الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِينَ كَالْفُجَّار28ِ

آیا کسانی را که ایمان آورده اند و کارهای شایسته کرده اند، همانند فسادکنندگان در زمین قرار خواهیم داد ? یا پرهیزگاران را چون گناهکاران ?28

كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِّيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُوا الْأَلْبَاب29ِ

کتابی مبارک است که آن را بر تو نازل کرده ایم ، تا در آیاتش بیندیشند و خردمندان از آن پند گیرند29

وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّاب30ٌ

سلیمان را به داود عطا کردیم چه بنده نیکویی بود و روی به خدا 30داشت،

إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَاد31ُ

آنگاه که به هنگام عصر اسبان تیزرو را که ایستاده بودند به او عرضه کردند،31

فَقَالَ إِنِّي أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَن ذِكْرِ رَبِّي حَتَّى تَوَارَتْ بِالْحِجَاب32ِ

گفت : من دوستی این اسبان را بر یاد پروردگارم بگزیدم تا آفتاب در پرده غروب پوشیده شد،32

رُدُّوهَا عَلَيَّ فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسُّوقِ وَالْأَعْنَاق33ِ

آن اسبان را نزد من باز گردانید پس به بریدن ساقها و گردنشان آغاز کرد33

وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمَانَ وَأَلْقَيْنَا عَلَى كُرْسِيِّهِ جَسَدًا ثُمَّ أَنَاب34َ

ما سلیمان را آزمودیم و بر تخت او جسدی را افکندیم و او روی به خدا آورد34

قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لَّا يَنبَغِي لِأَحَدٍ مِّنْ بَعْدِي إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّاب35ُ

گفت : ای پروردگار من ، مرا بیامرز و مرا ملکی عطا کن که پس از من کسی سزاوار آن نباشد، که تو بخشاینده ای35

فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاء حَيْثُ أَصَاب36َ

پس باد را رام او کردیم که به نرمی هر جا که آهنگ می کرد، به فرمان او، می رفت36

وَالشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّاء وَغَوَّاص37ٍ

و دیوان را، که هم بنا بودند و هم غواص37

وَآخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَاد38ِ

و گروهی دیگر را، که همه بسته در زنجیر او بودند38

هَذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَاب39ٍ

این عطای بی حساب ماست خواهی آن را ببخش و خواهی نگه دار39

وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآب40ٍ

او راست نزد ما تقرب و بازگشتی نیکو40

وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَاب41ٍ

و از بنده ما ایوب یاد کن آنگاه که پروردگارش را ندا داد که : مرا شیطان به رنج و عذاب افکنده است41

ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هَذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَاب42ٌ

پایت را بر زمین بکوب : این آبی است برای شست و شو و این آبی است سرد برای آشامیدن42

وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنَّا وَذِكْرَى لِأُوْلِي الْأَلْبَاب43ِ

و به او خانواده اش و همچند آن از دیگر یاران را عطا کردیم و این خود، رحمتی از ما بود و برای خردمندان اندرزی43

وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلَا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّاب44ٌ

دسته ای از چوبهای باریک به دست گیر و با آن بزن و سوگند خویش را مشکن او را بنده ای صابر یافتیم او که همواره روی به درگاه ما داشت چه نیکو بنده ای بود44

وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إبْرَاهِيمَ وَإِسْحَقَ وَيَعْقُوبَ أُوْلِي الْأَيْدِي وَالْأَبْصَار45ِ

بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب آن مردان قدرتمند و با بصیرت را یاد کن45

إِنَّا أَخْلَصْنَاهُم بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّار46ِ

آنان را خصلت پاکدلی بخشیدیم تا یاد قیامت کنند46

وَإِنَّهُمْ عِندَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيَار47ِ

آنها در نزد ما برگزیدگان و نیکانند47

وَاذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ وَكُلٌّ مِّنْ الْأَخْيَار48ِ

و اسماعیل و الیسع و ذوالکفل را یاد کن که همه از نیکانند48

هَذَا ذِكْرٌ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآب49ٍ

این قرآن، پندی است ، و پرهیزکاران را منزلتی نیکوست ،49

جَنَّاتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَّهُمُ الْأَبْوَاب50ُ

بهشتهای جاویدان که در آن به رویشان گشاده است50

مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَشَرَاب51ٍ

در آنجا تکیه زده اند و هر گونه میوه و نوشیدنی که بخواهند می طلبند51

وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَاب52ٌ

زنانی همسال از آن گونه که جز به شوی خویش نظر ندارند گرداگرد آنهاست52

هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَاب53ِ

این است آن چیزهایی که برای روز حساب به شما وعده داده اند53

إِنَّ هَذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِن نَّفَاد54ٍ

این رزق ماست که پایان نیافتنی است ،54

هَذَا وَإِنَّ لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآب55ٍ

چنین است و سرکشان را بدترین بازگشتهاست55

جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَاد56ُ

به جهنم می روند که بد، جایگاهی است56

هَذَا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَغَسَّاق57ٌ

باید آب جوشان و چرک و خونابه دوزخیان را بنوشند57

وَآخَرُ مِن شَكْلِهِ أَزْوَاج58ٌ

و شکنجه هایی دیگر، از هر نوع58

هَذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَكُمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُوا النَّار59ِ

این گروه با شما به آتش در می آیند خوش آمدشان مباد که به آتش می افتند59

قَالُوا بَلْ أَنتُمْ لَا مَرْحَبًا بِكُمْ أَنتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ الْقَرَار60ُ

گویند: نه ، خوش آمد شما را مباد شما این عذاب را پیشاپیش برای مافرستاده بودید، چه بد جایگاهی است60

قَالُوا رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّار61ِ

گویند: ای پروردگار ما، هر کس که این عذاب را پیشاپیش برای ما آماده کرده است عذابش را در آتش دو چندان افزون کن61

وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَى رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ الْأَشْرَار62ِ

و گویند: چرا مردانی را که از اشرار می شمردیم اکنون نمی بینیم ?62

أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَار63ُ

، آنان را به مسخره می گرفتیم آیا از نظرها دور مانده اند ?63

إِنَّ ذَلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّار64ِ

این جدال اهل جهنم با یکدیگر چیزی است که به حقیقت واقع شود64

قُلْ إِنَّمَا أَنَا مُنذِرٌ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّار65ُ

بگو: جز این نیست که من بیم دهنده ای هستم و هیچ خدایی جز خدای یکتای قهار نیست65

رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّار66ُ

آن پیروزمند و آمرزنده ، پروردگار آسمانها و زمین و هر چه میان آنهاست66

قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيم67ٌ

بگو: این خبری بزرگ است ،67

أَنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُون68َ

که شما از آن اعراض می کنید68

مَا كَانَ لِي مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلَى إِذْ يَخْتَصِمُون69َ

هنگامی که با یکدیگر جدال می کردند من خبری از ساکنان عالم بالا نداشتم،69

إِن يُوحَى إِلَيَّ إِلَّا أَنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِين70ٌ

تنها از آن روی به من وحی می شود که بیم دهنده ای روشنگر هستم70

إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِن طِين71ٍ

پروردگارت به فرشتگان گفت : من بشری را از گل می آفرینم71

فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِين72َ

چون تمامش کردم و در آن از روح خود دمیدم ، همه سجده اش کنید72

فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُون73َ

همه فرشتگان سجده کردند73

إِلَّا إِبْلِيسَ اسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنْ الْكَافِرِين74َ

مگر ابلیس که بزرگی فروخت و از کافران شد74

قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَيَّ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْعَالِين75َ

گفت : ای ابلیس ، چه چیز تو را از سجده کردن در برابر آنچه من با دو، دست خود آفریده ام منع کرد ? آیا بزرگی فروختی یا مقامی ارجمند داشتی ?75

قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِين76ٍ

گفت : من از او بهترم مرا از آتش آفریده ای و او را از گل76

قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيم77ٌ

گفت : از اینجا بیرون شو که تو مطرودی77

وَإِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلَى يَوْمِ الدِّين78ِ

و تا روز قیامت لعنت من بر توست78

قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُون79َ

گفت : ای پروردگار من ، مرا تا روزی که از نو زنده شوند مهلت ده79

قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِين80َ

گفت : تو از مهلت یافتگانی ،80

إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُوم81ِ

تا آن روز معین معلوم81

قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِين82َ

گفت : به عزت تو سوگند که همگان را گمراه کنم ،82

إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِين83َ

مگر آنها که از بندگان مخلص تو باشند83

قَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُول84ُ

گفت : حق است و آنچه می گویم راست است84

لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكَ وَمِمَّن تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِين85َ

که جهنم را از تو و از همه، پیروانت پر کنم85

قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِين86َ

بگو: من از شما مزدی نمی طلبم و نیستم از آنان که به دروغ چیزی بر خودمی بندند86

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِين87َ

و این جز اندرزی برای مردم جهان نیست87

وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِين88ٍ

و تو بعد از این از خبر آن آگاه خواهی شد88

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: